– Skąd wiesz, że skłamałem?
– Mój chłopcze, kłamstwo zaraz można poznać, ponieważ istnieją dwa rodzaje kłamstw:
takie co mają krótkie nogi, i takie, co mają długi nos.
Twój rodzaj to właśnie kłamstwo, co ma długi nos”
C. Collodi. Pinokio
Zapewne każdy spotkał się z sytuacją, że dziecko skłamało w jakiejś sprawie. Bardzo często patrzymy na dziecko i nagle ze zdumieniem stwierdzamy, że dziecko kłamie. Zaczynamy się wtedy zastanawiać dlaczego? Zapominamy o „zasadzie walizki”, która mówi: CO WŁOŻYSZ, TO WYJMIESZ! Dziecko wyrasta w atmosferze zakłamania: z jednej strony słyszy potępienie kłamstwa – „NIE WOLNO KŁAMAĆ!”, a z drugiej obserwuje i doświadcza usprawiedliwionego posługiwania się kłamstwem przez dorosłych na co dzień.
2 października 2018 roku w Ośrodku Doradztwa Metodycznego odbyła się konferencja metodyczna nt. „ Kłamstwo dziecka”. Konferencję przygotowała i przeprowadziła
Beata Cześniuk. Wzięło w niej udział 30 nauczycieli. Podczas konferencji zapoznano nauczycieli z przyczynami i powodami kłamstwa ze strony dzieci. Przedstawiono rodzaje
i charakterystykę kłamstw (pasywne, instrumentalne, pozorne, rzeczywiste) oraz czynniki sprzyjające pojawianiu się kłamstwa. Zwrócono uwagę na problematykę kłamstwa i jego specyfikę na poszczególnych etapach rozwoju moralnego dziecka. Poruszony został też temat rozpoznawania niewerbalnych gestów kłamstwa. Przekazano nauczycielom kilka wskazówek dotyczących sposobów reagowania na kłamstwa dzieci, czyli zasad postępowania przeciwdziałających kłamstwu.
Dzieci nie wyrastają z kłamstwa one do niego dorastają.
Dziękuję za udział w konferencji
Beata Cześniuk
